Dit was het dan. Einde, basta, finito, klaar is m'n reis. Vanavond vlieg ik vanuit Kuala Lumpur terug naar huus. Maar voordat ik emotioneel word (haha) zal ik eerst vertellen wat ik de laatste maand heb uitgevreten. Omdat ik Thailand via Cambodja binnengekomen was, kreeg ik maar een visum voor 15 dagen. Ik kan nu alvast zeggen dat dat veel te kort is als je het zuiden van Thailand echt wil zien. Maar ik heb een poging gedaan. Na een lange trip vanuit Bangkok kwam ik aan in Koh Tao. Daar wilde ik graag gaan duiken en dat was echt zo'n dingetje dat ik van tevoren al had bedacht om te doen. Via Bas kreeg ik een tip voor een goede Nederlandse duikschool en toen ik daar binnenstapte was ik gelijk weer een beetje in Nederland. Allemaal gezellige jonge Nederlanders om me heen. De cursus duurde 3 dagen, die bestonden uit theorie en een aantal duiken per dag. De eerste dag was spannend, maar omdat ik al 2x een fundive heb gedaan vond ik het minder spannend dan de rest, die lichtelijk paniekerig waren. Dat gaf dan wel weer vertrouwen haha :) We begonnen met duikskills op een supermooi plekje met zwembadblauw zeewater. De dagen daarna bouwden we het op totdat het vooral genieten was in plaats van nadenken. Wist niet dat er nog zoveel techniek bij duiken kwam kijken en dat je bijv. niet met je handen moet zwemmen en moet proberen te zweven. Na 3 gezellige en intensieve dagen had ons hele groepje z'n open water certificaat en dat hebben we gelijk maar even gevierd. Leuk feest op strand met vuurdansers, leuke muziek, blote voetjes in het zand en buckets! Na Koh Tao naar Koh Lanta, een eilandje aan de westkant van Thailand. Had een supergezellig, klein hostel aan het strand waar ik binnen een minuut leuke mensen had ontmoet. Al m'n dagen daar opgetrokken met 3 Duitse meiden. Samen een scooter gehuurd en het eiland verkend. Hield m'n hart vast want ze hadden alledrie nog nooit scooter gereden en we hadden er toch echt 2 nodig. Kwam gelukkig goed :) Na Koh Lanta naar het paradijselijke Koh Lipe gegaan. Was een wat duurder eiland maar zó mooi. Je kunt het eiland ook helemaal rondlopen en opzoek naar de verlaten strandjes. Vooral met m'n kont op strand gelegen, in de schaduw omdat het hééét was. Omdat Koh Lipe maar 2 uurtjes van Maleisië lag, besloot ik nog 2 weken Maleisië te doen. Totaal zonder verwachtingen ging ik daar dus heen. En ik had het niet willen missen! Begonnen op het eiland Langkawi, waar ik gelijk een leuke Friese meid ontmoette. Ze vond zelf dat ze geen accent had. Dat mag ze buitenlanders wijs maken, maar dat ging er bij mij niet in natuurlijk. Heb een weekje samen met haar gereisd. Vond Langkawi zelf niet super bijzonder. Wel een leuk Zuid-Afrikaans stel ontmoet, dat de zomers in Griekenland werkt en de winters in Oostenrijk. Na Langkawi naar Penang, wat bekend staat om zijn cultuur en 'food paradise'. Ik vond het echt een superleuke en unieke stad. We hebben veel gelopen, zoveel mogelijk streetart gespot, naar een museum geweest waar alles op z'n kop staat (waardoor het op de foto lijkt alsof jij in de lucht zweeft), op stap geweest en genoten van de airco in een shoppingmall. Helaas moest Renate een week eerder vliegen, dus ben in m'n eentje naar het paradijsje genaamd Perhentian Kecil geweest. Had gelezen dat je daar mooi kon duiken dus dat moest ik dan maar doen. Had een bungalowtje met supermooi zeezicht en genoot ervan om een keer niet in een stapelbed te liggen. De snorkeltrip die ik daar deed was 1 v/d hoogtepunten van m'n reis. In die super goedkope trip heb ik namelijk een half uur naast een gigantische schildpad gezwommen, daarna nemo's gespot in het koraal en tot slot een stuk of 10 haaien gezien. Echt geweldig :) Dag erna 2 duiken gemaakt. Best spannend de eerste keer na m'n cursus. Maar was heel leuk. Eerste duik was door een wrak en tweede duik was bij koraal en rotsen. Genoeg mooie vissen gezien! Na dit mooie eiland naar een andere highlight van Maleisië, de beroemde theeplantages in de Cameron Highlands. Was leuk voor een dagtripje maar vond het erg toeristisch. Tot slot dus naar Kuala Lumpur. Een grote moderne stad, waar ik de bekende Petrona Towers heb bekeken en m'n laatste geld heb uitgegeven in de grote shoppingmalls. Voor nu dus: time to go home!

En ja, alle clichés zijn waar. Heb mezelf beter leren kennen, nieuwe vrienden gemaakt, basic geleefd en denk stiekem alweer aan eventuele volgende bestemmingen. Kortom, het was geweldig! Ben heel blij en trots dat ik deze reis heb gemaakt. Bedankt voor het lezen van m'n blogs en de lieve berichtjes die ik heb gekregen. Kan niet wachten om iedereen weer te knuffelen als ik terug ben! En ga zó genieten van m'n eigen bed :)

Dikke kus xxxxxx

Na 2 weken Cambodja ben ik weer terug in Bangkok. Waren twee drukke maar leuke weken. Via Laos ben ik Cambodja binnen gegaan over de meest corrupte grens ooit. Je moest bijvoorbeeld betalen voor een medische goedkeuring die bestond uit een temperatuurmeting. Mijne gaf 42 graden aan, wat me niet heel gezond leek, maar ik mocht door. De eerste stop was Phnom Penh. Had niet zo'n goede eerste indruk van de stad. Het was al laat toen we aankwamen met de bus, overal lag troep op straat en de opdringerige tuk tuk drivers stonden al in de bus voordat we er nog maar uit konden. Gelukkig was ik niet alleen, want ik reisde toen nog met een Nederlands meisje waar ik inmiddels 2 weken mee samen was. De volgende dag zijn we naar de Killing fields en het s21 museum geweest. Ik kan daar geen leuk verhaal van maken want het was verschrikkelijk om te zien. Nog niet zo lang geleden (vanaf 1975) was de Rode Khmer aan de macht in Cambodja en zij wilden een ultieme communistische staat. Iedereen die niet in het plaatje paste werd uit de weg geruimd. 1 op de 4 Cambodjanen is toen vermoord. Was heftig om te zien want het was allemaal zo nog zo intact. Je zag botten, foto's, cellen, verhalen, bedjes en het ergste was een boom waartegen baby's dood werden geslagen. Ik dacht telkens: waar was de wereld en waarom stond dit niet eens in m'n geschiedenisboeken? Na deze indrukwekkende dag besloot ik om Phnom Penh snel te verlaten. Tijd voor strand, want daar had ik zo'n zin in met die hitte. Wel afscheid genomen van m'n reisbuddy want zij wilde langer blijven in Phnom Penh, smaken verschillen haha. Ben eerst naar Sihanoukville gegaan en daarna naar het paradijselijke eilandje Koh Rong. Op de boot naar Koh Rong ontmoette ik de meest interessante gasten ooit. Na vrijwilligerswerk na de aardbeving in Nepal, deden ze Zuid-Oost Azië op de mountainbike en hadden natuurlijk de meest spectaculaire verhalen. Ik had al zin om een tijdje met ze op te trekken, maar toen we op de pier van Koh Rong aankwamen begonnen ze al over jungle tochten, hiken en zelf vissen om aan eten te komen, terwijl ik alleen maar aan een boekje lezen op strand dacht.. Wel samen op stap geweest, maar het waren dus niet m'n nieuwe reisbuddies helaas. Toen ik op een mooi strandje lag op Koh Rong, kwam er een schattig meisje op me af. Ze woonde in het enige hutje op het lange strand met haar ouders. Ze begon me wat van haar chipjes te geven en met haar plakhandje maakte ze duidelijk dat ze wilde spelen. Ik ging in het zand zitten en ze bracht al haar 'speelgoed'. Dat kwam neer op lege flessen, lege chipsbussen, takjes en rietjes. Dat was zo aandoenlijk. Maar ze was steeds aan het lachen en vond het geweldig om foto's te maken met m'n telefoon. Op Koh Rong dus lekker relaxt gedaan en leuke mensen ontmoet. Oh en een tip: als je alleen maar Aziatisch kan eten moet je niet met een Italiaan omgaan, want nadat ik met hem had gepraat, was het enige dat ik wilde Italiaans eten.. In Koh Rong heb ik verder nog met lichtgevend plankton gezwommen. Als je je beweegt in het water, licht het plankton op. Heel grappig is dat en ik voelde me net Tinkerbell van Peter Pan. Na Koh Rong naar het rustigere Koh Rong Samloem gegaan voor 1 nachtje. Ook weer gelijk leuke meiden ontmoet en een hele dag in het water gedobberd omdat het zo heet was. Vanuit de eilandjes nog 1 nacht in Sihanoukville en daarna naar het plaatsje Kampot aan de rivier. Die ochtend twee bijzondere verhalen gehoord waar ik nog steeds kippenvel van krijg. 'S ochtends was ik aan het ontbijten met een Duitse gast en ik vroeg waarom hij zo lang kon reizen. Hij zei dat hij 2 jaar kon reizen door een ongeluk op z'n werk. Ik dacht gelijk hmm dat moet een flink ongeluk geweest zijn. Bleek dat hij in een gevangenis werkte en dat een aantal gevangenen hem hebben geprobeerd dood te steken in z'n hoofd. Zo heftig!! Hij is nu aan het reizen om weer positief in het leven te kunnen staan. Daarna had ik een leuk gesprek in de bus met een Antwerps meisje. Ze had ook criminologie gedaan en had veel te vertellen daarover. En toen kwam het erop dat zij dus in Brussel Airport was tijdens de bomaanslagen. Ze was net een half uur uit de vertrekhal toen er een bom afging. Ze twijfelde nog om eerst koffie te drinken in de vertrekhal, maar besloot toch eerst door de security te gaan. Ze moest geëvacueerd worden, maar ze wist eerst niet waarom totdat haar moeder in paniek belde of alles wel goed was.. Mannnn wat een verhalen. In Kampot sliep ik in een leuk bungalowtje tussen de bomen en aan de rivier. 2 relaxte dagen gehad daar en massage nummer 7 gehad in m'n reis :). Vanuit Kampot naar Siem Reap gegaan voor de beroemde tempels. Maar de busrit daarheen was weer zo typisch Aziatisch. 3 kwartier te laat weg, koeien op de weg die de chauffeur bijna gemist had, KEIharde Cambodjaanse muziek en levensgevaarlijke inhaalacties. Verder was de chauffeur zo aardig om álle mensen en hun spullen van een bus met pech over te nemen in onze bus! Dat betekende een hete bus met allemaal mensen in het gangpad en een hoop gespuug. Ook was de chauffeur zo aardig om alle locals voor hun huis af te zetten. 13 uur verder was ik dus in Siem Reap.. Die ochtend daarna had ik afgesproken met 2 Vlaamse meiden die ik al tijdens de Gibbon Experience in Laos heb ontmoet.Om 4 uurin de ochtend feliciteerden ze me met m'n verjaardag en gingen we naar de Angkor Wat! Dat is de nummer 1 bezienswaardigheid van heel Zuid-Oost Azië volgens de Lonely Planet. Best leuk op je verjaardag dus. We hadden geluk met een prachtige zonsopkomst en hebben daarna op het gemakje een aantal tempels bekeken. Was zeker de moeite waard. Wel was het 40 graden zonder een zuchtje wind dus zweette me verloren. Na de tempels een welverdiende lunch en mee naar binnen gesneakt naar het zwembad in het hotel van de Vlaamse meiden. Dat was heel fijn! 's Avonds nog even wat gedronken in m'n hostel met mensen die ik ook al in Laos heb leren kennen. Ook al was het m'n verjaardag, ik trok het totaal niet meer om op stap te gaan. Na die busrit van de dag ervoor en vroeg uit bed voor de tempeldag met 40 graden, ging mijn lichtje uit. Na een nacht in coma, de volgende ochtend naar een fabriekje gegaan waar ze lieten zien hoe zijde wordt gemaakt. Best grappig, van rups tot sjaal. Daarna weer lekker zwembad en savonds met een paar wat gaan eten en naar de nachtmarkt. Even m'n afding-skills getest. Dat was dus Cambodja alweer. De reis van Cambodja naar Bangkok was opnieuw dramatisch. Bij de grens waren er 2 luikjes open voor 500 mensen die wilden oversteken en de mannetjes namen ook regelmatig pauze (omdat het 40 graden was) waardoor het 2,5 uur duurde voordat ik m'n Thaise stempel kreeg. Maar goed na 12 uur reizen was ik in Bangkok. Alleen was het daar nieuwjaar en dat betekent Songkran festival. Iedereen gaat dan de straten op met waterpistolen, poeder en emmers water om iedereen die voorbij loopt totaal zeiknat te gooien. Super leuk natuurlijk, maar moet je even inbeelden dat ik na 12 uur reizen op zoek was naar m'n hostel met ál m'n belangrijke dingen zoals paspoort in m'n tas. Door wat hulp van Thaise meiden uiteindelijk -helemaal doorweekt- m'n hostel gevonden. Omdat ik al eerder in Bangkok geweest ben, ga ik vanavond gelijk weer een lange reis maken naar Koh Tao. Daar ga ik een duikcursus doen en daar heb ik megaaa zin in! Voor de mensen die het nog niet weten, ik vlieg 10 mei terug vanaf Kuala Lumpur! Ga dus nog 2 weken eilandjes doen in Thailand en dan nog 2 weken Maleisië :)

Dikke kusssss

Ik heb Laos achter de rug en het was vooral HEET. Bas waarschuwde dat het best koud kan worden in Laos en hoorde van veel mensen dat ik m'n lange broeken nog maar niet moest achterlaten. Nou, dat bleek in mijn geval niet echt te kloppen. Elke dag was het rond de 40 graden. Dat klinkt misschien lekker vanuit koud Nederland, maar dat is héét. En daar wordt je dus ook best sloom van. Maar goed, ik ben actief begonnen in Laos met de Gibbon Experiece en dit was ook meteen mijn hoogtepunt van Laos. Een 2-daagse jungle trekking met tussendoor heel veel lange ziplines (kabelbanen). Veel mensen raadde het al aan, ondanks dat het vrij duur is. Het geeft echt een kick als je dan zelf met +/- 60 km per uur aan het ziplinen bent, hoog boven de jungle. Ik had een leuke groep en we sliepen in een hoge boomhut (!) en dat was natuurlijk heel bijzonder. Douchen met uitzicht op de jungle terwijl het water tientallen meters naar beneden klettert.. Zeker iets om nooit te vergeten. Na de Gibbon Experience heb ik de slowboat genomen richting Luang Prabang. Dat is een 2-daagse boottocht over de Mekong rivier, waarbij je wel 's nachts overnacht op een tussenstop. De natuur was erg mooi. Hoge bergen, spelende kindjes en buffels in het water. Ook kwam ik op de boottocht meiden tegen die ik al eerder had gezien en daarmee ben ik ook verder gaan reizen. Luang Prabang was een gezellig stadje. Leuke avondmarkt en veel streetfood. Ook zie je goed dat het vroeger een Franse kolonie is geweest want ze verkopen baguettes en de straten heten meestal 'rues'. Verder zijn er 2 dingen die alle backpackers daar doen. Eerst een drankje drinken bij Utopia, wat een hele mooie bar is. Maar Utopia sluit om half 12. Het enige wat na die tijd nog open is, is een bowling centrum. Iedereen gaat daar dus met z'n lamme hoofd bowlen. Super grappig om te zien (en te doen). De volgende ochtend was m'n reisbuddy ziek en ze had alle symptomen van malaria en dengue al opgezocht op Google. Het bleek natuurlijk gewoon een kater te zijn, waar ik ze nog steeds mee pest (terecht). Verder met die andere meiden ook nog naar hele mooie watervallen geweest, waar we voor heel eventjes konden afkoelen. De volgende stop was Vang Vieng. Het feeststadje van Laos. Iedereen gaat daar naartoe om te tuben. Je gaat dan de rivier af met een zwemband (tube) en je stopt bij de barretjes om te drinken. In de afgelopen paar jaar zijn er veel mensen doodgegaan, omdat ze dronken/stoned zijn verdronken of ergens vanaf zijn gesprongen. Daarom zijn er veel barren gesloten door de regering. Nu waren er dus nog maar 2 barren open en zag je superveel oude, vervallen barren. We hebben ons in die 2 barren overigens goed vermaakt :) De volgende dag niet zo fit (geen kater!) maar wel scooters gehuurd met 2 andere meiden en naar een blue lagoon en een grot gereden. Was leuk en mooie rit op de scooter. Vanuit Vang Vieng naar Vientiane gegaan met de bus. Dat is de hoofdstad van Laos. Daar fietsen gehuurd en naar een museum gegaan over de gevolgen van de Vietnam oorlog voor Laos. Was interessant om te zien, want ook in Laos liggen nog heel veel bommen die vernietigd moeten worden. In Vientiane de nachtbus genomen naar het zuiden van Laos. Voor de mensen die weten hoe geweldig ik altijd slaap, zullen snappen dat dit niet mijn hobby is.. Met 2 mensen in een 1 persoonsbed liggen in een bus is gewoon niet het meest ideaal. Maarja hoort erbij. Eenmaal in Don Det, het eilandje in het zuiden, was ik helemaal relaxed. Was van plan om 3 nachten te blijven, maar dat zijn er uiteindelijk 5 geworden. Iedereen komt daar om te relaxen voordat ze de grens oversteken naar Cambodja. Zo is de sfeer dus ook op dit backpackerseilandje. Het was nog niet zo ontwikkeld en iedereen deed alles lekker op de fiets. Voelde echt als een week kampeervakantie. En overal waren barretjes aan de mekong rivier en in elke bar kon je joints kopen of 'happy mushroom shakes' bestellen. Heb veel leuke mensen leren kennen waarmee ik naast relaxen ook een kayaktour heb gedaan. De kayaktour was opzich leuk, maar zoals veel mensen ondertussen weten was het ook m'n absolute dieptepunt van mijn reis. Ik was met een sportieve Engelse gast in een kayak, maar hij kon niet zo lekker sturen, dus we gingen na een versnelling recht op de bossen af. Allebei veel schaafwonden, maar het ergste was dat er iets heel groots m'n oor in kroop. Had meteen het gevoel dat het een spin was, maar volgens de rest moest er heel veel water in m'n oor om te spoelen, wat het alleen maar erger maakte. Na een hel uur waarin ik moest kayakken met iets groots en bewegends in m'n oor, bleek dat onze gids een zakmes bij zich had met een pincet. Een meisje waarmee ik was, was zuster in opleiding en probeerde mij te helpen met de pincet. Ze zag tijdens het pulken al dat het een mega spin was, maar ze zei niks tegen me om me niet bang te maken (lieff). Toen kwam er dus ineens een enorme spin uit m'n oor en iedereen begon te klappen. Oh mijn god, wat een nachtmerrie was dat. Het had zo een YouTube hit kunnen zijn. Gelukkig heb ik er geen last meer van, wat betekent dat hij niet heeft gestoken en geen eitjes heeft gelegd... Nou, tot zover mijn bizarre dieptepunt en nu is het tijd voor Cambodja! Het einde van m'n reis komt langzaam in zicht, want nu nog Cambodja en de eilandjes in het zuiden van Thailand. Jullie horen ervan :) Fijne pasen allemaal en dikke kus uit Cambodja xxxxxxx

Ik ben inmiddels aanbeland in Laos na twee weken in het noorden van Thailand. Heb een leuke tijd gehad in Thailand maar het kon niet tippen aan de Filipijnen. Behalve het eten want dat is in Thailand het beste everrr. Ik ben gestart in Bangkok en daar kijk je je ogen uit. Had een heel leuk hostel daar en kwam snel in contact met andere backpackers. Eerste dag met een gast uit IJsland en meisje uit de USA op pad. Eerst een Thaise massage genomen waarbij m'n lichaamsdelen alle kanten op geslingerd werden. Na wat dingen te hebben bekeken Pad Thai gegeten van een streetfood tentje (jammm). Vervolgens naar de enorme weekendmarkt van Bangkok. Echt super leuk om rond te lopen en alles te zien wat ze verkopen. 'S avonds de hangover film nageaapt en wat gedronken en (het goedkoopste gerecht) gegeten in een skybar met uitzicht over Bangkok. Was heel vet en een beetje onrealistisch! Op dag 2 in Bangkok heb ik de Co van Kessel fiets- en boottour gedaan. Was super leuk. Met een groepje Nederlanders op de fiets. Je komt echt op plekken waar je zelf nooit zou komen. Dwars door de smalle straatjes in Chinatown, langs woonwijken, tempels, natuur en over de rivier waar de was buiten hangt bij de huizen op palen. Zeker een aanrader. 'S avonds met een paar meiden uit m'n hostel drankjes gedronken op de Khao San Road. Dé feeststraat onder de backpackers en het is chaos daar. Bleek snachts ook wel toen er iemand hard gilde in het hostel. Een gast in het bovenste stapelbed was niet meer zo helder en pieste de bedbewoner onder hem nat, oeps.. De dag erna met de nachttrein naar Chiang Mai, waar mijn hostel in een nieuwe wijk lag met veel hippe eettentjes. In Chiang Mai ben ik naar het Elephant Jungle Sanctuary geweest. Een plek waar ze olifanten in ieder geval niet mishandelen en waar je er niet op kunt rijden. Dat doen ze namelijk in de meeste parken daar helaas wel. Was een bijzondere ervaring om zo dicht naast de olifanten te staan en ze te voeren. 'S middags was het tijd voor een modderbad waar we de olifanten lekker mochten insmeren en daarna wassen in de rivier. Onze gids en zijn Duitse vriendinnetje nodigden mij uit om 's avonds naar een festival te gaan. Daar was ik natuurlijk voor in. Maar daar aangekomen bleek het een festival over agricultuur te zijn met veel planten en bloemen, een kermis gedeelte en streetfood. Had me er iets anders bij voorgesteld maar vond het leuk omdat we de enige niet-Thaise mensen waren. Volgende dag een Thaise kookcursus, waarbij we eerst naar de markt gingen voor uitleg over de ingrediënten. Daarna op een leuk plekje tussen de organische tuinen dus kookles. Kan er niet veel over zeggen behalve dat het superlekker was en dat de hele dag bestond uit koken (7 gerechten!) en eten.. Dag later met een Thais meisje uit m'n hostel naar de nightmarket gegaan. Was super druk maar leuk om met een Thaise te zijn. Ze propte me vol met alle Thaise dingen die ik zeker geproefd moest hebben. Op de markt kwam ik ook de mensen tegen van de dag ervoor en samen zijn we in een reggaebar beland. Verder in Chiang Mai nog met een kennis van Wim en Sonja afgesproken. Hij heeft zijn goede baan in Nederland opgezegd en is in Thailand gaan wonen om mensen te helpen dmv retraites, meditatie en lessen in boeddhisme. Heel interessant om zijn verhalen te horen. Hij gaf me ook nog wat meditatieoefeningen. In het begin voelde dat een beetje gek maar later werd ik er wel relaxed van. Vanuit Chiang Mai naar Pai afgereisd. Dé hippieplek van noord-Thailand. Viel totaal buiten de toon met m'n uiterlijk. Zo grappig dat bijna iedereen daar alternatief is waardoor ze uiteindelijk allemaal hetzelfde zijn met dreads en hippiekleren. Kwam de twee Duitse meiden tegen waarmee ik de kookles had gevolgd in Chiang Mai en samen met hen heb ik een paar dagen doorgebracht. Er is niet zoveel te doen in Pai en het draait vooral om de sfeer dus we hebben niet veel meer gedaan dan eten, scooteren, chillen en naar het zwembad. Vanuit Pai een lange busrit richting de grens met Laos en daar ben ik vanmorgen na lang wachten overheen gekomen. Weer een nieuw land dus! Ben benieuwd ;)

kusssss Am

Blog nummer 4 alweer, op (dwingend) aanraden van m'n lieve mama. Op 17 februari vloog ik van Puerto Princesa naar Cebu City. Omdat ik tot die tijd met m'n reisbuddy Evi had gereisd, vielen de eerste 2 dagen alleen reizen vies tegen. Kon wel janken toen ik in m'n eentje door de straten liep. Maar dat kwam gelukkig snel goed toen ik in een leuk hostel zat en hoorde dat bijna iedereen dat de eerste dagen heeft.. Van Cebu City ging ik naar Moalboal voor een canoyeeringtrip door de Kawasan falls. Springen van rotsen, klimmen en zwemmen. De sprongen gingen tot 12 meter en onder het mom van 'ladies first' moest ik nog elke keer als eerst ook. Verder heb ik in Moalboal grote schildpadden gespot tijdens het snorkelen. Looove turtles :) Heb ook best geluk gehad daarmee geloof ik, want die grote komen maar 1x per uur omhoog om adem te halen. Ben wel kapot gestoken door kwallen, maar je moet er wat voor over hebben he. Vanuit Moalboal ging ik naar Oslob, voornamelijk om met walvishaaien te zwemmen. Om 6uur sochtends lag ik in het water. Het is niet echt de vraag óf je ze zal zien want ze worden gevoerd en er zit een heel systeem in. Ondanks dat het een soort circusattractie was, vond ik het supergaaf. Je ligt toch maar mooi in het water naast die enorme beesten. Ze zijn niet gevaarlijk maar als ze naar je toe zwemmen met hun bek open, dan weet je niet hoe snel je weg moet zwemmen haha. Tussen de walvishaaien heb ik 2 Franstalige Belgische meiden ontmoet met wie ik de rest van m'n tijd in de Filipijnen heb samengereisd :) Na de walvishaaien naar een mooi eilandje gevaren en lekker op strand gelegen. De Belgische meiden hebben Marokkaanse roots en met hun argan olie gingen ze volle bak de zon in. Die avond hadden ze ongeveer brandwonden van de zon en ze zijn nog steeds aan het vervellen nu. Ben blij dat ik hun wonderolie niet geleend heb.. Vanuit Oslob gingen we naar Panglao (Alona Beach). Tijdens de boottocht zwom er een dolfijn naast de boot?? Via Bas een hosteltip gekregen. Alona Hammocks is de hidden gem van Alona Beach. Niemand kent het, ze doen niks aan adverteren en je kunt niet online boeken. Echt een leuke sfeer daar. Allemaal losgeslagen backpackers die al maanden onderweg zijn. Eentje had zelfs met een mes Alona Hammocks in z'n been laten tatoeëren (snijden dus). Om te slapen kon je kiezen tussen een hangmat of een matrasje op de grond. De volgende dag ontstond tijdens het ontbijt het idee om met 5 meiden een scooter te huren en een tocht te maken naar Bohol. In Azië kan een scootertocht levensgevaarlijk zijn maar deze tocht was heel goed te doen. Nieuwe wegen en mooie omgeving. Tijdens onze tour gingen we naar de chocolate hills en naar de tarsieropvang. Tarsiers (ook wel spookdiertjes) zijn schattige kleine beestjes met hele grote ogen. Leuk om te zien. 'S avonds súper lekker gegeten met de scooterclub. Organisch, fresh, healthy iets wat erop neerkwam dat het eten gewoon top was. De dag daarna stond een snorkeltrip op de planning maar die liep anders dan gedacht. We gingen te laat weg waardoor we geen dolfijnen meer konden spotten (huilen!) en schildpadden zagen we alleen vanuit de boot. En op de 5 bij 5 meter waar je kon snorkelen, lagen 1000 chinezen in het water. Toen wilden we terug en besloten we dat de trip het niet waard was om voor te betalen. Alleen ik dacht dat we dat in het tourbureautje netjes gingen zeggen, maar blijkbaar gingen we gewoon weglopen haha. Toen kwam er oneens een boze bootman en de politie in ons hostel. Ik kreeg de taak om het te regelen omdat ik criminologie studeer (?). Had alleen nog geen ervaring met corruptie en politiemannen die zich als kleuters gedragen. Een meisje waarmee ik was, had gehoord dat het goed is om foto's te maken van de politie ivm een eventuele klacht later. Gaan die politiemannen ineens uitgebreid poseren en in de hangmatten liggen?! Een what the fack momentje.. Na een mega lange discussie en omgerekend 4 euro pp te geven, vonden ze het prima en lieten ons met rust. Bijzondere ervaring weer haha. De laatste 2 dagen lekker relax op een mooi strand gelegen en aan m'n kleurtje gewerkt. Ook nog op stap geweest met m'n Belgische vrienden en heel veel Filipinos. Iets teveel Mojito's, maar wat wil je voor 50 cent? Ook leuk dat de Filipinos er totaal voor gaan op de dansvloer. Ze zeggen weleens 'dance like nobody is watching', nou zo dansen ze ook haha. Nu op het vliegveld want het is tijd voor een nieuw avontuur en een nieuw land. THAILAND! Heb een toptijd in de Filipijnen gehad en heb al een paar keer gehoord dat alles daarna gaat tegenvallen, dus dat beloofd wat :)

liefs en kusjes xxxx

Het werd weer eens tijd voor een blog, want ik heb genoeg meegemaakt. Ben intussen 1,5 week aan het reizen na m'n vrijwilligersproject. Ik kijk heel goed terug op dat project. Echt een leuke en bijzondere tijd gehad daar. Geleefd tussen en met de locals, m'n steentje bij kunnen dragen en heel veel blije kids gezien. Wat me het meest bij is gebleven, is dat het gelijk vertrouwd voelde en dat de mensen zo vriendelijk waren. Ze zeiden: vanaf nu zijn we familie en zo behandelden ze de vrijwilligers ook. Ook veel gelachen met de andere internationale vrijwilligers. Biertjes, kaartspelletjes, lokale snoepjes proberen en weekendtripjes. Altijd leuk om cultuurverschillen te bespreken en erachter te komen hoe verschrikkelijk de Nederlandse GGGG klinkt voor buitenlanders. Op de laatste avond hadden we Filipijnse avond met eten en karaoke. Karaoke vonden wij vooral heel grappig, maar de locals namen het bloedserieus en de ene na de andere ballad werd gezongen. Afscheid nemen daar was toch een beetje moeilijk omdat je best een lange tijd intensief met elkaar hebt geleefd. Maar een reünie is Amsterdam gaat komen. Daarna met Evi (een andere vrijwilligster) doorgereisd naar Port Barton. Schattig backpackdorpje maar het regende, dus niet zoveel te beleven. Na Port Barton reisden we naar EL NIDO. Dé plek waardoor ik heb bedacht om naar de Filipijnen te reizen. We kwamen aan met regen en de tours waren gecanceld dus we knepen hem eventjes, maar de dag erna strakblauw. Kayak gehuurd en naar mooie strandjes gepeddeld. Maar blij dat we terug kwamen daarmee want mannnn wat een wind en stroming op de terugweg. Ook leuk dat de kayak voor een vol terras omsloeg. De volgende dagen (totaal verbrand) tour A en C gedaan. Zeker de moeite waard, want een supermooie omgeving. Maar zo jammer hoeveel toeristenbootjes er dan zijn bij bijvoorbeeld 'secret beach'. Verder Bas en z'n vriendin nog gezien in El Nido. Grappig om bekenden te zien zo ver weg van thuis. De afgelopen paar dagen was ik in Coron, nog steeds met Evi. Dat is een eilandje boven Palawan en wat ons betreft de betere versie van El Nido. Minder toeristen, goedkopere tours, locals die niet alleen op je geld uit zijn en je aardig begroeten en het is minstens zo mooi. We hadden de perfecte privétour gevonden. We begonnen de dag met island hopping en zagen supermooie dingen zowel onder als boven water. Na de tour gingen we naar het eigen strand van onze tourguide. Dit was zo'n strand, zoals ze die laten zien in expeditie robinson. Helder blauwe zee, wit strand, hangmatten, palmbomen en hoge rotsformaties aan de zijkanten. Perfect gewoon! Dat was ook onze slaapplek voor 's avonds. Na lekker eten met verse vis en diepe gesprekken bij het kampvuur, gingen we slapen op een dekentje óp het strand. Er kon ons niks gebeuren want slangen en krabben werden wel opgegeten door de hond die er rondliep (wat!? slangen??). Uiteindelijk in slaap gevallen onder de mooiste sterrenhemel ooit en er kan zeker iets van m'n bucketlist! Nu in m'n eentje onderweg naar het vliegveld om naar Cebu te gaan. Ik ben daar nog 10 dagen en daarna Thailand. Ik vind wel spannend om echt in m'n eentje te gaan reizen nu, maar heb er wel vertrouwen in. Tot de volgende blog met hopelijk alleen maar vette verhalen!

kussss

Ondertussen ben ik 3 weken van huis en kan gelukkig nog steeds positieve berichtjes sturen. Ben helemaal zen hier haha. Laatste week zijn elektriciteit en water continu uitgevallen. Niet altijd handig als je een poging tot douchen wil doen en het is super donker. Maar het leuke daaraan is dat je andere dingen gaat zoeken om te doen. Sowieso doe ik allemaal dingen die ik thuis nooit doe. Kaartspelletjes, volleybal, badminton, lezen, dagboek bijhouden, naar sterren kijken en genieten van de zonsondergang. Vorig weekend heb ik met 3 andere vrijwilligers in de hoofdstad van Palawan geslapen. Daar de toerist uitgehangen en op zondag naar een ondergrondse rivier. Dat is een van de 7 natuur-wereldwonderen. Was inderdaad mooi om te zien en gek genoeg heel rustig daarbinnen. Geen motorboten, alleen snurkende vleermuizen. Na het weekendtripje begon de werkweek (haha) weer. Deze week was ik in grade 1 met kinderen van 6 jaar. Het ging er vrij serieus aan toe en ik miste een beetje plezier, maar de lerares deed in ieder geval goed haar best. De kinderen hebben vrij bijzondere namen hier. Denk aan:

Baby Jancel, Lady Diane, Barbie en Princess Eunice. Ben overladen met liefdesbrieven en hartjes. Dus als je onzeker bent, kom deze kant op! Ze zeggen ook van die grappige dingen. 'Ma'm Amber you have two big tummies' (terwijl ze naar m'n borsten wijzen). Verder is het net een Zeeuws dorp hier. Iedereen weet alles van elkaar. Wat me heel erg opvalt, is dat er veeel homo's en jongens zijn die zich als meisje verkleden. Amsterdam gay pride is er niks bij. Dit weekend een trip gemaakt naar de Tabon Caves. De grotten waren gewoon grotten, maar de omgeving was heel mooi en de boottrip was het leukst. Blauw/groene zee, voetjes in het blauwe water en mooie eilandjes om ons heen. Ook onze coördinators van het project gingen mee en namen voor een heel leger eten mee. Geen kadetjes met kaas, maar alles erop en eraan. Maandag gaat m'n laatste week project alweer in en ik ga dit keer naar daycare (kindjesvan 3 tot 5jaar). Moet eerlijk bekennen dat ik het het leukst vind om te klieren en gek te doen met de kindjes ipv om serieus te leren. We gingen vrijdag met een paar kindjes zwemmen en dat vonden ze helemaal geweldig en ik dus ook! Zo fijn die blije smoeltjes. Laatste weekje hier dus en dan gaat het echte reizen beginnen!

Liefs

Inmiddels ben ik een week in het mooie Palawan en het gaat helemaal goed met me. Maar man wat was ik zenuwachtig om alleen te gaan. Ik dacht dat het wel meeviel, maar toen ik op het vliegveld was schoten de vlekken in m'n nek. Na een emotioneel afscheid van paps, mams en meep stond ik er in mijn eentje voor. Maar door een kalmeringspilletje ging ik als een mak schaapje het vliegtuig in. Na een veel te lange reis kwam ik aan in Palawan en werd ik opgehaald met een tricycle. Dat is een motor met ombouw en is het lokale vervoer hier. Onderweg keek ik m'n ogen uit. Nieuwe mensen, nieuwe cultuur, alles nieuw, love it! Ik kan echt genieten van zo'n busrit. Ik slaap op een plekje aan het strand met palmbomen en vissersboten. Het water is helder en je ziet de krabben lopen. Ze noemen het vrijwilligerswerk wat ik doe, maar het voelt als vakantie! Ik ben met drie andere meiden (een Nederlandse, een Zweedse en een Duitse) en we zijn hier om de leraren te helpen en de kinderen engels te leren, wat ze zeker voor hun leeftijd al goed kunnen. De kindjes waren al gelijk zo open en lief tegen ons. Ze willen graag knuffelen, foto's maken en op je schoot zitten. Ohja en ze eten de hele dag door snoep waardoor ze goed kunnen stuiteren en iets minder mooie gebitten hebben. Heb niet het idee dat de kindjes zielig zijn hier. Ze mogen een hele dag spelen en rondrennen. De moeders werken vaak niet dus die zorgen goed voor ze. Het zijn dus geen arme, vieze weeskinderen zoals je dat bij andere projecten weleens hoort. De volwassenen zijn heel relaxed hier en je mag doen waar je zin in hebt en ze hebben 'filipino time', dat betekent dat je vooral niet op tijd hoeft te komen. Ik heb me aangepast aan het tempo en dat bevalt me wel. Eens wat anders dan de haast en stress in Nederland. Verder loop ik er al flink als een backpacker bij, maar dat maakt allemaal niet uit hier. Even back to basics. Je wast je kleren met de hand en je doucht dmv een emmer koud water over jezelf heen te gooien. That's the island life :) Ik kan het erg goed vinden met de andere vrijwilligers, wat het extra leuk maakt. Afgelopen week heb ik een 'cultuurweek' gehad om de cultuur hier een beetje te leren kennen. We gingen naar een waterval, kregen kookles, Filipijnse taal, een rondleiding door het dorp en gingen naar Puerto Princesa, de hoofdstad van Palawan. Daar gewinkeld en een superlekker massage gehad. 75 minuten voor 6 euro omgerekend. Donderdag en vrijdag heb ik meegelopen in kindergarden en dat zal ik de komende weken ook blijven doen waarschijnlijk. Lekker knutselen, kleuren, klieren en af en toe een rekensommetje met de kidsvan 3 tot 5jaar. Hier gaat het dus helemaal prima en relaxt, dus voor de mensen die zich zorgen om me maken (oma).. Niet nodig!

Dikke kus xxx