Blog nummer 4 alweer, op (dwingend) aanraden van m'n lieve mama. Op 17 februari vloog ik van Puerto Princesa naar Cebu City. Omdat ik tot die tijd met m'n reisbuddy Evi had gereisd, vielen de eerste 2 dagen alleen reizen vies tegen. Kon wel janken toen ik in m'n eentje door de straten liep. Maar dat kwam gelukkig snel goed toen ik in een leuk hostel zat en hoorde dat bijna iedereen dat de eerste dagen heeft.. Van Cebu City ging ik naar Moalboal voor een canoyeeringtrip door de Kawasan falls. Springen van rotsen, klimmen en zwemmen. De sprongen gingen tot 12 meter en onder het mom van 'ladies first' moest ik nog elke keer als eerst ook. Verder heb ik in Moalboal grote schildpadden gespot tijdens het snorkelen. Looove turtles :) Heb ook best geluk gehad daarmee geloof ik, want die grote komen maar 1x per uur omhoog om adem te halen. Ben wel kapot gestoken door kwallen, maar je moet er wat voor over hebben he. Vanuit Moalboal ging ik naar Oslob, voornamelijk om met walvishaaien te zwemmen. Om 6uur sochtends lag ik in het water. Het is niet echt de vraag óf je ze zal zien want ze worden gevoerd en er zit een heel systeem in. Ondanks dat het een soort circusattractie was, vond ik het supergaaf. Je ligt toch maar mooi in het water naast die enorme beesten. Ze zijn niet gevaarlijk maar als ze naar je toe zwemmen met hun bek open, dan weet je niet hoe snel je weg moet zwemmen haha. Tussen de walvishaaien heb ik 2 Franstalige Belgische meiden ontmoet met wie ik de rest van m'n tijd in de Filipijnen heb samengereisd :) Na de walvishaaien naar een mooi eilandje gevaren en lekker op strand gelegen. De Belgische meiden hebben Marokkaanse roots en met hun argan olie gingen ze volle bak de zon in. Die avond hadden ze ongeveer brandwonden van de zon en ze zijn nog steeds aan het vervellen nu. Ben blij dat ik hun wonderolie niet geleend heb.. Vanuit Oslob gingen we naar Panglao (Alona Beach). Tijdens de boottocht zwom er een dolfijn naast de boot?? Via Bas een hosteltip gekregen. Alona Hammocks is de hidden gem van Alona Beach. Niemand kent het, ze doen niks aan adverteren en je kunt niet online boeken. Echt een leuke sfeer daar. Allemaal losgeslagen backpackers die al maanden onderweg zijn. Eentje had zelfs met een mes Alona Hammocks in z'n been laten tatoeëren (snijden dus). Om te slapen kon je kiezen tussen een hangmat of een matrasje op de grond. De volgende dag ontstond tijdens het ontbijt het idee om met 5 meiden een scooter te huren en een tocht te maken naar Bohol. In Azië kan een scootertocht levensgevaarlijk zijn maar deze tocht was heel goed te doen. Nieuwe wegen en mooie omgeving. Tijdens onze tour gingen we naar de chocolate hills en naar de tarsieropvang. Tarsiers (ook wel spookdiertjes) zijn schattige kleine beestjes met hele grote ogen. Leuk om te zien. 'S avonds súper lekker gegeten met de scooterclub. Organisch, fresh, healthy iets wat erop neerkwam dat het eten gewoon top was. De dag daarna stond een snorkeltrip op de planning maar die liep anders dan gedacht. We gingen te laat weg waardoor we geen dolfijnen meer konden spotten (huilen!) en schildpadden zagen we alleen vanuit de boot. En op de 5 bij 5 meter waar je kon snorkelen, lagen 1000 chinezen in het water. Toen wilden we terug en besloten we dat de trip het niet waard was om voor te betalen. Alleen ik dacht dat we dat in het tourbureautje netjes gingen zeggen, maar blijkbaar gingen we gewoon weglopen haha. Toen kwam er oneens een boze bootman en de politie in ons hostel. Ik kreeg de taak om het te regelen omdat ik criminologie studeer (?). Had alleen nog geen ervaring met corruptie en politiemannen die zich als kleuters gedragen. Een meisje waarmee ik was, had gehoord dat het goed is om foto's te maken van de politie ivm een eventuele klacht later. Gaan die politiemannen ineens uitgebreid poseren en in de hangmatten liggen?! Een what the fack momentje.. Na een mega lange discussie en omgerekend 4 euro pp te geven, vonden ze het prima en lieten ons met rust. Bijzondere ervaring weer haha. De laatste 2 dagen lekker relax op een mooi strand gelegen en aan m'n kleurtje gewerkt. Ook nog op stap geweest met m'n Belgische vrienden en heel veel Filipinos. Iets teveel Mojito's, maar wat wil je voor 50 cent? Ook leuk dat de Filipinos er totaal voor gaan op de dansvloer. Ze zeggen weleens 'dance like nobody is watching', nou zo dansen ze ook haha. Nu op het vliegveld want het is tijd voor een nieuw avontuur en een nieuw land. THAILAND! Heb een toptijd in de Filipijnen gehad en heb al een paar keer gehoord dat alles daarna gaat tegenvallen, dus dat beloofd wat :)

liefs en kusjes xxxx