Inmiddels ben ik een week in het mooie Palawan en het gaat helemaal goed met me. Maar man wat was ik zenuwachtig om alleen te gaan. Ik dacht dat het wel meeviel, maar toen ik op het vliegveld was schoten de vlekken in m'n nek. Na een emotioneel afscheid van paps, mams en meep stond ik er in mijn eentje voor. Maar door een kalmeringspilletje ging ik als een mak schaapje het vliegtuig in. Na een veel te lange reis kwam ik aan in Palawan en werd ik opgehaald met een tricycle. Dat is een motor met ombouw en is het lokale vervoer hier. Onderweg keek ik m'n ogen uit. Nieuwe mensen, nieuwe cultuur, alles nieuw, love it! Ik kan echt genieten van zo'n busrit. Ik slaap op een plekje aan het strand met palmbomen en vissersboten. Het water is helder en je ziet de krabben lopen. Ze noemen het vrijwilligerswerk wat ik doe, maar het voelt als vakantie! Ik ben met drie andere meiden (een Nederlandse, een Zweedse en een Duitse) en we zijn hier om de leraren te helpen en de kinderen engels te leren, wat ze zeker voor hun leeftijd al goed kunnen. De kindjes waren al gelijk zo open en lief tegen ons. Ze willen graag knuffelen, foto's maken en op je schoot zitten. Ohja en ze eten de hele dag door snoep waardoor ze goed kunnen stuiteren en iets minder mooie gebitten hebben. Heb niet het idee dat de kindjes zielig zijn hier. Ze mogen een hele dag spelen en rondrennen. De moeders werken vaak niet dus die zorgen goed voor ze. Het zijn dus geen arme, vieze weeskinderen zoals je dat bij andere projecten weleens hoort. De volwassenen zijn heel relaxed hier en je mag doen waar je zin in hebt en ze hebben 'filipino time', dat betekent dat je vooral niet op tijd hoeft te komen. Ik heb me aangepast aan het tempo en dat bevalt me wel. Eens wat anders dan de haast en stress in Nederland. Verder loop ik er al flink als een backpacker bij, maar dat maakt allemaal niet uit hier. Even back to basics. Je wast je kleren met de hand en je doucht dmv een emmer koud water over jezelf heen te gooien. That's the island life :) Ik kan het erg goed vinden met de andere vrijwilligers, wat het extra leuk maakt. Afgelopen week heb ik een 'cultuurweek' gehad om de cultuur hier een beetje te leren kennen. We gingen naar een waterval, kregen kookles, Filipijnse taal, een rondleiding door het dorp en gingen naar Puerto Princesa, de hoofdstad van Palawan. Daar gewinkeld en een superlekker massage gehad. 75 minuten voor 6 euro omgerekend. Donderdag en vrijdag heb ik meegelopen in kindergarden en dat zal ik de komende weken ook blijven doen waarschijnlijk. Lekker knutselen, kleuren, klieren en af en toe een rekensommetje met de kidsvan 3 tot 5jaar. Hier gaat het dus helemaal prima en relaxt, dus voor de mensen die zich zorgen om me maken (oma).. Niet nodig!

Dikke kus xxx