Hoi mama en de andere drie mensen die dit blog lezen (grapje),
Ik heb Laos achter de rug en het was vooral HEET. Bas waarschuwde dat het best koud kan worden in Laos en hoorde van veel mensen dat ik m'n lange broeken nog maar niet moest achterlaten. Nou, dat
bleek in mijn geval niet echt te kloppen. Elke dag was het rond de 40 graden. Dat klinkt misschien lekker vanuit koud Nederland, maar dat is héét. En daar wordt je dus ook best sloom van. Maar
goed, ik ben actief begonnen in Laos met de Gibbon Experiece en dit was ook meteen mijn hoogtepunt van Laos. Een 2-daagse jungle trekking met tussendoor heel veel lange ziplines (kabelbanen). Veel
mensen raadde het al aan, ondanks dat het vrij duur is. Het geeft echt een kick als je dan zelf met +/- 60 km per uur aan het ziplinen bent, hoog boven de jungle. Ik had een leuke groep en we
sliepen in een hoge boomhut (!) en dat was natuurlijk heel bijzonder. Douchen met uitzicht op de jungle terwijl het water tientallen meters naar beneden klettert.. Zeker iets om nooit te vergeten.
Na de Gibbon Experience heb ik de slowboat genomen richting Luang Prabang. Dat is een 2-daagse boottocht over de Mekong rivier, waarbij je wel 's nachts overnacht op een tussenstop. De natuur was
erg mooi. Hoge bergen, spelende kindjes en buffels in het water. Ook kwam ik op de boottocht meiden tegen die ik al eerder had gezien en daarmee ben ik ook verder gaan reizen. Luang Prabang was een
gezellig stadje. Leuke avondmarkt en veel streetfood. Ook zie je goed dat het vroeger een Franse kolonie is geweest want ze verkopen baguettes en de straten heten meestal 'rues'. Verder zijn er 2
dingen die alle backpackers daar doen. Eerst een drankje drinken bij Utopia, wat een hele mooie bar is. Maar Utopia sluit om half 12. Het enige wat na die tijd nog open is, is een bowling centrum.
Iedereen gaat daar dus met z'n lamme hoofd bowlen. Super grappig om te zien (en te doen). De volgende ochtend was m'n reisbuddy ziek en ze had alle symptomen van malaria en dengue al opgezocht op
Google. Het bleek natuurlijk gewoon een kater te zijn, waar ik ze nog steeds mee pest (terecht). Verder met die andere meiden ook nog naar hele mooie watervallen geweest, waar we voor heel eventjes
konden afkoelen. De volgende stop was Vang Vieng. Het feeststadje van Laos. Iedereen gaat daar naartoe om te tuben. Je gaat dan de rivier af met een zwemband (tube) en je stopt bij de barretjes om
te drinken. In de afgelopen paar jaar zijn er veel mensen doodgegaan, omdat ze dronken/stoned zijn verdronken of ergens vanaf zijn gesprongen. Daarom zijn er veel barren gesloten door de regering.
Nu waren er dus nog maar 2 barren open en zag je superveel oude, vervallen barren. We hebben ons in die 2 barren overigens goed vermaakt :) De volgende dag niet zo fit (geen kater!) maar wel
scooters gehuurd met 2 andere meiden en naar een blue lagoon en een grot gereden. Was leuk en mooie rit op de scooter. Vanuit Vang Vieng naar Vientiane gegaan met de bus. Dat is de hoofdstad van
Laos. Daar fietsen gehuurd en naar een museum gegaan over de gevolgen van de Vietnam oorlog voor Laos. Was interessant om te zien, want ook in Laos liggen nog heel veel bommen die vernietigd moeten
worden. In Vientiane de nachtbus genomen naar het zuiden van Laos. Voor de mensen die weten hoe geweldig ik altijd slaap, zullen snappen dat dit niet mijn hobby is.. Met 2 mensen in een 1
persoonsbed liggen in een bus is gewoon niet het meest ideaal. Maarja hoort erbij. Eenmaal in Don Det, het eilandje in het zuiden, was ik helemaal relaxed. Was van plan om 3 nachten te blijven,
maar dat zijn er uiteindelijk 5 geworden. Iedereen komt daar om te relaxen voordat ze de grens oversteken naar Cambodja. Zo is de sfeer dus ook op dit backpackerseilandje. Het was nog niet zo
ontwikkeld en iedereen deed alles lekker op de fiets. Voelde echt als een week kampeervakantie. En overal waren barretjes aan de mekong rivier en in elke bar kon je joints kopen of 'happy mushroom
shakes' bestellen. Heb veel leuke mensen leren kennen waarmee ik naast relaxen ook een kayaktour heb gedaan. De kayaktour was opzich leuk, maar zoals veel mensen ondertussen weten was het ook m'n
absolute dieptepunt van mijn reis. Ik was met een sportieve Engelse gast in een kayak, maar hij kon niet zo lekker sturen, dus we gingen na een versnelling recht op de bossen af. Allebei veel
schaafwonden, maar het ergste was dat er iets heel groots m'n oor in kroop. Had meteen het gevoel dat het een spin was, maar volgens de rest moest er heel veel water in m'n oor om te spoelen, wat
het alleen maar erger maakte. Na een hel uur waarin ik moest kayakken met iets groots en bewegends in m'n oor, bleek dat onze gids een zakmes bij zich had met een pincet. Een meisje waarmee ik was,
was zuster in opleiding en probeerde mij te helpen met de pincet. Ze zag tijdens het pulken al dat het een mega spin was, maar ze zei niks tegen me om me niet bang te maken (lieff). Toen kwam er
dus ineens een enorme spin uit m'n oor en iedereen begon te klappen. Oh mijn god, wat een nachtmerrie was dat. Het had zo een YouTube hit kunnen zijn. Gelukkig heb ik er geen last meer van, wat
betekent dat hij niet heeft gestoken en geen eitjes heeft gelegd... Nou, tot zover mijn bizarre dieptepunt en nu is het tijd voor Cambodja! Het einde van m'n reis komt langzaam in zicht, want nu
nog Cambodja en de eilandjes in het zuiden van Thailand. Jullie horen ervan :) Fijne pasen allemaal en dikke kus uit Cambodja xxxxxxx